20/02/2015 12:22
Στον σύγχρονο τρόπο ζωής και κυρίως στο άγχος αποδίδεται η έξαρση ενός φαινομένου που σπάνιζε τα παλαιότερα χρόνια: της ανάπτυξης ακμής στους ενήλικες. Είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα που αφορά κυρίως γυναίκες ηλικίας από 25 έως και 40 ετών, ανεξαρτήτως του αν είχαν αντιμετωπίσει αντίστοιχο πρόβλημα στην εφηβική τους ηλικία.Η ακμή στην ώριμη ηλικία αποκτά δυστυχώς ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς συνδέεται με μειωμένη αυτοπεποίθηση του ατόμου, κακή ψυχολογία, προβλήματα στις διαπροσωπικές του σχέσεις, ακόμη και στην εργασία του.
Σύμφωνα με έρευνες τουλάχιστον μία στις 10 ενήλικες γυναίκες υποφέρει σήμερα από ακμή. Οι δερματολόγοι επισημαίνουν ότι σε περίπτωση εμφάνισης επίμονης ακμής σε ώριμα άτομα θα πρέπει κατ’ αρχάς να πραγματοποιηθούν ορμονολογικές εξετάσεις.
Ακόμα ενδεικτικά είναι τα αποτελέσματα έρευνας, σύμφωνα με τα οποία η ανεργία ήταν υψηλότερη κατά 7% σε ενήλικες με ακμή. Τα χαρακτηριστικά του φαινομένου, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν ταυτίζονται με αυτά της εφηβικής ακμής. Στους ενήλικες το πρόβλημα εμφανίζεται συνήθως στο κάτω τριτημόριο του προσώπου και τις περισσότερες φορές έχει χρόνια πορεία. Διακρίνεται σε δύο κατηγορίες:
Τη βλατιδοφλυκταινώδη ακμή, η οποία είναι φλεγμονώδης με ήπια ως μέτρια μορφή και τη φαγεσωρική ακμή, η οποία διασπείρεται με φαγέσωρες σε όλο το πρόσωπο και προκαλεί λίγες φλεγμονές. Αυτή είναι και η συνηθέστερη ακμή σε μεγαλύτερα άτομα. Οι ορμονικές διαταραχές, το άγχος που συχνά ενοχοποιείται για τις διαταραχές αυτές και οι περιβαλλοντικές συνθήκες, λένε οι ειδικοί. Η ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι η διατροφή, για παράδειγμα η σοκολάτα, ευθύνεται για την εμφάνιση ακμής, δεν γίνεται αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα. Ακμή μπορεί, επίσης, να προκαλέσει η χρήση καλλυντικών ή προϊόντων μακιγιάζ με λανολίνες και φυτικά έλαια, η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων όπως τα ανδρογόνα και η συστηματική παραμονή του ατόμου σε θερμό και υγρό περιβάλλον. Οταν συντρέχει ένας ή και περισσότεροι από τους παραπάνω παράγοντες προκαλείται υπερβολική παραγωγή σμήγματος από τους σμηγματογόνους αδένες, απόφραξη των πόρων, πολλαπλασιασμός των βακτηρίων της ακμής και φλεγμονή.
Η βαριά θεραπεία επιλέγεται μόνο όπου κρίνεται απολύτως απαραίτητο, ενώ συνήθως προτιμάται η εφαρμογή τοπικής θεραπείας με αντιβιοτικά, υπεροξείδιο βενζολίου τοπικά ρετινοειδή. Συχνά ακολουθείται συνδυαστική θεραπεία, ενώ, επίσης, εφαρμόζονται πίλινγκ με σαλικυλικό οξύ ή ακόμη και δερμοαπόξεση για την ανανέωση του δέρματος. Η πιο εξελιγμένη πρόταση της κοσμετικής δερματολογίας κατά της ακμής είναι το λέιζερ, μια αγωγή χωρίς φάρμακα. Οι εφαρμογές του βοηθούν τόσο στην καταπολέμηση του βακτηρίου της ακμής, το οποίο ευθύνεται για τη δυσλειτουργία του πόρου όσο και στη ρύθμιση της ομαλής λειτουργίας των σμηγματογόνων αδένων.
Η σχολαστική καθαριότητα του προσώπου, η αποφυγή επαφής του με οποιοδήποτε ξένο σώμα, η συχνή αλλαγή πετσέτας και μαξιλαροθήκης θεωρούνται απαραίτητες συνθήκες για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας και την αντιμετώπιση της ακμής. Φυσικά συνιστάται το πλύσιμο του προσώπου με ήπιο καθαριστικό και ζεστό νερό.
Πηγή: Έθνος
