Σε περίπου 750.000 μονάδες το χρόνο ανέρχονται οι ανάγκες της Ελλάδας σε αίμα, σύμφωνα με στοιχεία του 2014. Σε κάθε 10 νοσηλευόμενους αρρώστους δηλαδή, οι δύο χρειάζονται μετάγγιση αίματος, ενώ για να σωθεί ένας βαριά τραυματίας απαιτούνται από 10 μέχρι 40 μονάδες αίματος.
Τακτικοί αιμοδότες είναι μόνο το 0,65% του πληθυσμού της Ελλάδας και επειδή οι αυξημένες ανάγκες δεν καλύπτονται πλήρως η χώρα αναγκάζεται να εισάγει αίμα από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, γεγονός οικονομικά ασύμφορο. Η αναλογία των εθελοντών αιμοδοτών είναι 50% από το συγγενικό περιβάλλον των ασθενών, 40% από τους μεμονωμένους εθελοντές αιμοδότες και τους συγκροτημένους συλλόγους εθελοντικής αιμοδοσίας και 5% από τις ένοπλες δυνάμεις.Τα παραπάνω επισημαίνει η Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής και Υγείας του ΑΠΘ με αφορμή την διοργάνωση Εβδομάδας Αιμοδοσίας από τη Δευτέρα 18 έως και την Παρασκευή 22 Μαΐου, στη διάρκεια της οποίας οι πολίτες καλούνται να δώσουν αίμα πρωί και απόγευμα, στο κέντρο αιμοδοσίας του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ.
Στην χώρα μας η εθελοντική αιμοδοσία είναι θεσμός από το 1979, χρονιά που καταργήθηκε οριστικά η αγοραπωλησία και η εμπορία του αίματος. Το 1916 έγινε η πρώτη μετάγγιση στην Ελλάδα στην Πολυκλινική Αθηνών, από τον καθηγητή Σπύρο Οικονόμου. Για την πρώτη μετάγγιση πήρε αίμα από τον τότε βοηθό του Μιχάλη Πατρικαλάκη.«
Η ολοένα αυξανόμενη αναγκαιότητα για εθελοντική αιμοδοσία προκύπτει από την πρόοδο της ιατρικής, όπου η μετάγγιση χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά, από τον μεγάλο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων (κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες), την αυξανόμενη συχνότητα της μεσογειακής αναιμίας και από το γεγονός ότι οι μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών κι οργάνων απαιτούν μεγάλες ποσότητες αίματος και προϊόντων αίματος», αναφέρει με αφορμή την εβδομάδα αιμοδοσίας η επίκουρη καθηγήτρια φυσιολογίας Δωροθέα Καπουκρανίδου, μέλος της επιτροπής.
Σύμφωνα με την ίδια, για να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας μας θα πρέπει το 10% του πληθυσμού να προσφέρει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο αίμα, οι συστηματικοί εθελοντές αιμοδότες να είναι 300-330.000 άτομα στο σύνολο του πληθυσμού και να προσφέρουν αίμα 2-3 φορές το χρόνο.
«Η προσφορά αίματος μόνο σε έκτακτη ανάγκη π.χ. για συγγενικό πρόσωπο δεν λύνει το πρόβλημα. Σήμερα πρωτεύοντα ρόλο για την αιμοδοσία έχει η προσέλκυση και η δημιουργία εθελοντών αιμοδοτών με προγράμματα και μεθοδολογία, τα οποία έχουν ως βάση την μεταφορά γνώσεων και την πληροφόρηση του γενικού πληθυσμού, με μόνη και απαραβίαστη αρχή τον εθελοντισμό. Αυτό έχει αποδειχθεί ότι γίνεται με ομιλίες σε πληθυσμιακές ομάδες, στα σχολεία, στο στρατό, με την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τη διαφήμιση. Το ενθαρρυντικό είναι ότι έρευνες δείχνουν ότι κάθε χρόνο αυξάνονται οι εθελοντές αιμοδότες, ηλικίας 18-22, που σημαίνει πως οι νέοι έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία της εθελοντικής αιμοδοσίας κι όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να προσφέρει αίμα σε τόσο νεαρή ηλικία, τότε δεν το κάνει μια φορά, συνεχίζει να το προσφέρει σε όλη του τη ζωή. Από την εμπειρία της Επιτροπής σας μεταφέρω ότι τα τελευταία πέντε χρόνια για την αιμοδοσία του ΑΠΘ υπάρχει ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον τόσο από πλευράς εθελοντών αιμοδοτών όσο και από μεγάλη μερίδα φοιτητών που δρουν ως αρωγοί αυτής της προσπάθειας» πρόσθεσε η κ Καπουκρανίδου
Πηγή: Newsbeast.gr
