Η άρθρωση του ώμου είναι εξαιρετικά ευκίνητη επειδή οι σύνδεσμοι και οι τένοντες που την περιβάλλουν εξασφαλίζουν την μέγιστη κινητικότητα. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος οι συνηθέστεροι μηχανισμοί πρόκλησης φθοράς στους τένοντες του ώμου οφείλονται σε οξείς τραυματισμούς ή σε επαναλαμβανόμενη χρήση του άκρου.
Τα τελευταία χρόνια σημειώνεται σημαντική στροφή στις πολλαπλές εφαρμογές της ενδοσκοπικής μικροχειρουργικής, σε ό,τι αφορά παθολογικές καταστάσεις της ρινός και των παραρρινίων κοιλοτήτων.
